Oskar Kolberg w oczach dziecka. Portret słowem i pędzlem malowany

W szkolnym konkursie literacko – plastycznym wzięło udział 5 uczniów. Wpłynęło 3 prace plastyczne oraz 3 wiersze o patronie naszej szkoły.

Jury w składzie: p. Agata Grudka, p. Renata Kopycińska oraz p. Cezary Łukasiewicz, z uwagi na wysoki poziom nadesłanych prac, postanowiło przyznać następujące nagrody:

W kategorii klas I – III:

Kategoria plastyczna:

I miejsce – Franciszek Winiarz, kl. II b

Kategoria literacka:

I miejsce – Franciszek Winiarz, kl. II b

W kategorii klas IV – VIII:

Kategoria plastyczna:

I miejsce ex aequo – Zofia Gajdzińska i Pola Gieroń, kl. VI b

Kategoria literacka:

I miejsce ex aequo – Patrycja Adamczyk, kl. V b oraz Julia Bardzel kl. VII b

Jury docenia trud podjęcia niełatwego tematu przez uczestników konkursu oraz wkład pracy. Zarówno wiersze jak i portrety Oskara Kolberga, mimo iż tak nielicznie prezentowane, są na wysokim poziomie.

Nagrody zostały wręczone podczas zakończenia roku szkolnego 2019/2020. Wszystkim uczestnikom gratulujemy i życzymy kolejnych sukcesów.

Jury

Zachęcamy do zapoznania się z twórczością naszych uczniów.

praca Poli Gieroń
praca Zofii Gajdzińskiej

Julia Bardzel 7B

Patron i jego twórczość

Romantyzmu artysta,

wręcz genialny fortepianista.

W muzycznej rodzinie został wychowany,

więc jego talent był pielęgnowany.

Spisując kujawiaki,polonezy i mazury

przyczynił się do zachowania kultury.

Zmarłszy 130 lat temu,

przekazał wiedzę pokoleniu młodemu.

Zostawszy “Dwójki” patronem,

stał się zespołu wzorem.

Oskar Kolberg jest więc znany,

i przez młodzież szanowany.

Kolberga zapisy mają ogromną wartość,

gdyż uchwycił w nich polską mentalność.

Na marne nie poszła ciężka praca,

bo do jego dzieł wiele osób wraca.

Autor: Patrycja Adamczyk kl VB

“Mój patron – Oskar Kolberg”

Patron mojej szkoły

to wibitna postać,

a jego twórczości

nie łatwo jest sprostać.

Podczas swych podróży,

których odbył wiele

poznał wsi zwyczaje

i spisał w swym arcydziele.

Pracy żadnej się nie wstydził,

nawet kiedy jej nie było

swój fortepian wnet pochwycił

i dzieciaki nim zachwycił.

Muzyka, taniec i śpiew,

zabawy, obrzędy i zwyczaje

to dla niego artystyczny zew

i tom dzieł jego zycia powstaje.

Mazowsze, Kraków i Lubelszczyzna,

były mu bliskie na mapie Polski

tam obyczaje poznał ten mężczyzna

i powstały piękne piosnki.

A dziś tańczę w rytm Podlasia

bo w zespole ,,Powiśloki”

mam tancerza swego Jasia

i kręcone piękne loki.

Franciszek Winiarz klasa II b

Oskar Kolberg

Hej, Oskar ja se Oskar,

Hej, spod samiutkiego Radomia,

Hej, Karolina de Mercoeur mnie zrodziła,

Hej, Juliusz Kolberg mnie wychował.

Hej, Liceum Warszawskie mnie uczyło,

Hej, Akademia Handlowa mnie szkoliła,

Gdy praca urzędnika bankowego mnie znudziła,

powróciłem na mą ukochaną wieś.

Hej, tam odkryłem jej piękno na nowo.

Odkryłem je w muzyce, tradycjach ludowych.

Towarzyszyłem prostym ludziom

w ich smutkach i radościach.

Często gościłem na weselach,

byłem obecny podczas narodzin, śmierci.

Towarzyszyłem chłopom podczas świąt.

Wszystko co ujrzałem czy usłyszałem

w wielu tomach spisałem.

Hej!
—–